Posts tonen met het label vruchtgroenten. Alle posts tonen
Posts tonen met het label vruchtgroenten. Alle posts tonen

vrijdag 16 april 2010

Waspompoen

De waspompoen (Benincasa hispida) is een eenjarige, eenhuizige plant uit de komkommerfamilie (Cucurbitaceae). Het is een kruipende of klimmende slingerplant met meterslange stengels met daaraan twee- tot drievoudig vertakte ranken die aan het uiteinde spiraalvormig zijn.

De vrucht is rond, cilindrisch of ovaal, de lengte is meestal 20 to 60 centimeter, maar er zijn uitschieters tot 2 meter. De groene schil is bedekt met een makkelijk af te wrijven wittige waslaag, wat zijn Nederlandse naam verklaart. Ook heeft de waspompoen fijne, afstaande, stekelige haren op zijn schil.

Het smaakloze vruchtvlees is wittig en doorschijnend.

Vijgenbladpompoen

De vijgenbladpompoen heeft bladeren met de vorm van vijgenbladeren. De bloemen zijn geel en bestaan uit vijf bloembladeren.


De vruchten zijn rond of ovaal en worden tot 50 centimeter groot. De gladde schil wordt rijp gemarmerd, groenig wit of groen met witte strepen en vlekken. De vruchtsteel is afgerond vijfkantig met een iets bredere vruchtaanzet. Het vruchtvlees is wit en vezelig. De vruchtholte bevat vele platte, zwarte of bruine, tot 2,5 centimeter grote zaden.
 
Consumptie
Het vruchtvlees van onrijpe vruchten wordt gestoofd en als groente gegeten of in soepen verwerkt. Rijp vruchtvlees wordt zoet ingelegd of tot jam verwerkt. Ook wordt uit het vruchtvlees een alcoholische drank bereid. De zaadkernen kunnen ook worden gegeten.

Tomaat

Iedereen kent de tomaat. Maar dé tomaat bestaat eigenlijk niet meer. Tegenwoordig kunt u kiezen uit diverse soorten en variëteiten. Daarmee is de wereld van de tomaat een stuk gevarieerder en smakelijker geworden!

De tomatenplant is een van oorsprong tropische plant die afkomstig is uit Zuid-Amerika. Tomaten kwamen voor het eerst in de 16e eeuw naar Europa, meegenomen door ontdekkingsreizigers. In de Zuid-Europese keukens werd de tomaat al snel veel gebruikt, pas in de 19e eeuw werd de tomaat ook in het Noorden bekender. In het begin van de 20e eeuw kwam de teelt van tomaten op gang in Nederland. Je kunt je het bijna niet voorstellen: de tomaat die nu niet meer weg te denken is op brood, in salades, als snack en in warme gerechten, kennen we in Nederland pas een eeuw.

Teelt
De Nederlandse tomatenteelt heeft als hoofdseizoen de periode maart-november. Daarnaast is er op beperkte schaal een 'herfstteelt' van trostomaten. De Nederlandse tomatenteelt wordt gekenmerkt door een hoge mate van professionalisering en een hoge organisatiegraad. Telers streven er immers naar zich te houden aan strikte regels om het hele seizoen hoogwaardige producten van uniforme kwaliteit te kunnen leveren. De tomatenteelt in Nederland is voornamelijk geconcentreerd in het Westen en Zuiden van ons land.

Teeltschema
Onder beschutting: zaaien in maart/april, verspenen in eind maart t/m begin mei, planten in mei/juni, oogsten in juli t/m begin oktober. Openluchtteelt: zaaien in eind maart/april, verspenen in april/begin mei, planten in eind mei/begin juni, oogsten in augustus/september

Consumptie
De tomaat wordt als groente gegeten, dit kan zowel rauw als gekookt. Er kunnen salades, tussendoortjes, snacks of borrelhapjes mee worden gemaakt. Tomaten zijn ook geschikt voor soepen, sauzen en warme bereidingen.

Losse tomaten
Losse tomaten zijn voor allerlei smakelijke toepassingen geschikt. In frisse salades, gewoon naturel als broodbeleg of als fraaie decoratie bij het opmaken van schotels. De kleinere formaten, cocktailtomaten genoemd, zijn door hun kleine formaat zeer geschikt als snack, denk bijvoorbeeld aan gevulde tomaat.

Vleestomaten
Door hun stevige structuur kunnen vleestomaten uitstekend worden gebruikt bij warme toepassingen. Bijvoorbeeld om te bakken in de koekenpan of de wok, maar ook om te braden, grillen, roerbakken of voor in de soep. De vleestomaat behoudt zijn vorm en wordt geen `puree'. Door hun grote formaat en stevig vruchtvlees zijn vleestomaten ook heel geschikt om te vullen en om te snijden voor op broodjes of hamburgers.

Cherrytomaten
Cherrytomaten zijn rauw het lekkerst. Ook vanwege hun afmetingen (circa 18 tot 35 millimeter) doen cherrytomaten het goed als aantrekkelijke snack, kleurrijke garnituur of gevuld borrelhapje. Ze zijn namelijk lekker en licht voor tussendoor of bij een drankje.

Trostomaten
Omdat de trostomaten zo boordevol smaak zitten, zijn ze uitstekend geschikt voor onder meer salades waarvan de tomaat het hoofdingrediënt is als basis voor bijvoorbeeld een 'broodje gezond'.

Romatomaten/Romaatjes
Romaatjes zijn de minivariant van de romatomaten. Romatomaten zijn langwerpig, peervormige tomaten met vrij droog vruchtvlees. Zoet en kruidig van smaak. De tomaten zijn ook wel bekend als pomodori of pruimtomaten.

In Amerika worden de groene vruchten verwerkt in een chutney. Daar in groene tomaten de gifstof tomatine nog aanwezig is mag hier niet te veel van worden gegeten.

Het werpen van (rotte) tomaten is daarnaast een traditioneel wapen van protest tegen slechte prestaties van bijvoorbeeld podiumkunstenaars.

Bewaren/bewerken
Zorg er bij de aankoop voor dat de tomaten stevig zijn en geen zachte plekken vertonen. De glanzend rode kleur en het frisgroene steeltje zijn bijkomende indicaties voor de versheid van de tomaat.

Bewaar de tomaten in het groentevak van de koelkast. Daar zijn ze een tiental dagen houdbaar.

Spoel de tomaten voor gebruik onder stromend water. Laat ze niet minutenlang weken in water want dan kunnen ze hun smaak verliezen. Tomaten kunnen in plakjes of stukjes versneden worden. Vergeet echter niet het steeltje en het geelgroene hartje te verwijderen. Als u de schil wil verwijderen, snij de tomaat dan onderaan kruiselings in en dompel ze een 15-tal seconden onder in kokend water. Laat ze even schrikken onder een koude waterstraal en stroop de schil af. Tomaten bestaan tot 94 % uit water. Dat leidt al eens tot overtollig vocht bij gevulde tomaten. Strooi daarom wat zout in de leeggehaalde tomaten en plaats ze een aantal minuten omgekeerd op een stuk keukenpapier. Voor koude vullingen laat men de tomaten best een halfuurtje rusten. Als de tomaten van een warme vulling voorzien worden, plaats ze dan nog 5 minuten in een oven die voorverwarmd werd op 240°C. Daarna kunnen ze gevuld worden en opnieuw in de oven geplaatst worden. U zult merken dat de tomaat weinig overtollig vocht zal verliezen.

Reken op 125-250 gram (1-2) tomaten per persoon als u ze als salade serveert. Voor gestoofde of gebakken tomaten gaat u uit van 250 gram (2-3) per persoon.

Voedingsstoffen
Voedingswaarden per 100 gram rauwe tomaat:
Energie: 48 KJ, 11 kcal
Eiwit: 0.9 g
IJzer: 0.3 mg
Koolhydraten: 1.9 g
Natrium: 10 mg
Calcium: 10 mg
Vet: 0.0 g
Vezels: 1.4 g
Vitamine C: 15 mg

Voedingswaarden per 100 gram gekookte tomaat zonder zout:
Energie: 85 KJ, 20 kcal
Eiwit: 1.0 g
IJzer: 0.2 mg
Koolhydraten: 4.0 g
Natrium: 10 mg
Calcium: 10 mg
Vet: 0.0 g
Vezels: 1.4 g
Vitamine C: 12 mg

Recepten
Tomaten bruschetta

Pompoen

Pompoen is een zeer oud cultuurgewas en behoort tot de komkommerachtigen. In Midden- en Zuid-Amerika werden al 7000 jaar voor Christus pompoenen verbouwd. In de 16e eeuw werd de pompoen voor het eerst in Europa geïntroduceerd. De pompoen zien we vooral in het straatbeeld rond eind oktober. Pompoenen werden al geteeld door de Indianenvolkeren van het zuidoosten van de Verenigde Staten.
Het vruchtvlees van de Pompoen is vaster en minder waterig dan van de komkommer. De smaak van de oranje soorten doet denken aan wortel, maar meliger. Groene soorten hebben een notensmaak. De ene pompoen is zoeter dan de andere. De ronde soorten worden in Nederland pompoen genoemd, de langwerpige courgette.

Er zijn een aantal traditionele gerechten waarin pompoenpuree verwerkt wordt, zoals pompoentaart en pompoenbrood. Ook de oliehoudende zaden van de pompoen kunnen geroosterd gegeten worden en zijn een lekker borrelhapje.
 
Teelt
Teeltschema
Vroege teelt: zaaien in eind april/mei, planten in eind mei/juni, oogsten in september/oktober
Zonder beschutting: zaaien in eind mei/begin juni, planten in juni, oogsten in september/oktober

Consumptie
In Oost-Europa, Azië, Afrika en Noord- en Zuid Amerika worden veel meer Pompoenen gegeten dan bij ons in Nederland. Het vruchtvlees van de meeste Pompoenen heeft geen uitgesproken smaak en is daarom goed in gerechten te gebruiken waar veel kruiden aan te pas komen. Pompoen kan worden gebruikt als groente, in soepen, als nagerecht en zelfs verwerkt in gebak.
 
Bewaren/bewerken
Pompoenen moeten bij aankoop stevig aanvoelen. Zomerpompoenen moeten een glanzende schil hebben, terwijl winterpompoenen mat van uitzicht moeten zijn. Winterpompoenen worden best gekocht met een intacte steel. Zomerpompoenen hebben een beperkte houdbaarheid. Winterpompoenen daarentegen kunnen afhankelijk van de variëteit 2 tot 6 maanden worden bewaard. Bewaar winterpompoenen bij een temperatuur van 10 tot 15°C. Zorg dat de steel niet beschadigd is en verwijder eventuele restjes aarde.

Als de pompoen aangesneden is, kunt u het vruchtvlees nog enkele dagen in de koelkast bewaren of kunt u het invriezen in onmiddellijk bruikbare porties.
 
Voedingsstoffen
Voedingswaarden per 100 gram:
Energie: 85 KJ
Eiwit: 0.6 g
IJzer: 0.3 mg
Koolhydraten: 4.2 g
Natrium: 2 mg
Calcium: 20 mg
Vet: 0.1 g
Vezels: 1.1 g
Vitamine C: 2.0 g

Paprika

Het heeft tot de Gouden Eeuw geduurd voordat de paprika in Europa bekend werd. Paprika's komen oorspronkelijk uit de tropische en subtropische streken van Midden-Amerika. Door Columbus werd in 1492 voor het eerst melding gemaakt van paprika als specerij.
Nog maar 15 jaar geleden gold de paprika in Nederland nog als een uitheemse vrucht. Inmiddels is hij niet meer weg te denken uit onze keuken. Logisch, als je bedenkt hoe de verschillende soorten de smaak en het aanzien van ons eten verrijken. Bovendien geldt de paprika met recht als 'supergezond'. Maar weinig producten zijn namelijk zo gezond als paprika. Paprika's zitten boordevol vitaminen en mineralen en bevatten maar weinig calorieën.

Paprika's behoren tot dezelfde familie als de tomaat en de aubergine. De ene paprika is echter de andere niet. Paprika's bestaan in allerlei vormen, formaten, kleuren en smaken.

De paprika's zoals wij ze allemaal kennen, worden vanwege hun vorm ook wel blokpaprika's genoemd. Zeer bekend zijn de rode, groene en gele en ook de oranje komen we steeds vaker in de supermarkt tegen. Er zijn ook paprika's in bijzondere kleuren. Alle paprika's zijn eerst groen voordat ze hun eigenlijke kleur krijgen.
 
Teelt
Paprika's groeien in Nederland in de kassen en zijn bijna jaarrond beschikbaar. Paprika is het belangrijkste gewas in de kasteelt van groenten. Planten worden per drie stengels omhoog geleid. De eerste bloem van een plant wordt meestal verwijderd, dit omdat deze een onregelmatige vrucht vormt, doordat die in het hart van de plant gevormd wordt en dan tijdens de uitgroei tegen de stengels aangedrukt wordt. Doordat er telkens enige bloemen tegelijk bloeien ontstaan er meerdere vruchten tegelijk aan de plant. Voor de bestuiving worden hommels ingezet.

Teeltschema
Onder beschutting: zaaien in maart, verspenen in april, planten in mei, oogsten in juli t/m begin oktober
Openlucht: zaaien in maart, verspenen in april, planten in eind mei/begin juni, oogsten in eind augustus t/m begin oktober

Consumptie
Paprika's zijn zowel warm als koud te bereiden. Was de paprika voor gebruik en snij hem in de lengte doormidden en verwijder de zaadlijsten. Snij de paprika in plakjes om ringen te krijgen. Verwijder achteraf de zaadlijsten uit de ringen. Om de paprika te vullen, snijdt u het kapje eraf en haalt u er vervolgens de zaadlijsten uit.

Wanneer u een paarse paprika verhit, wordt deze groen. Hou hier rekening mee als u paarse paprika’s koopt voor het kleureffect.

Sommige mensen krijgen maagklachten van paprika’s. In dat geval is het aan te raden de schil te verwijderen met een dunschiller. U kan ook de paprika verhitten boven een gasvlam en vervolgens de zwartgeblakerde schil afspoelen. Na een half uurtje in de oven op 225°C en een vijftal minuutjes in een gesloten plastic zak laat de schil eveneens gemakkelijk los.
 
Bewaren/bewerken
Bij aankoop moet een paprika stevig aanvoelen, glanzen en geen rimpels vertonen. Het steeltje moet frisgroen zijn.

Paprika's mogen nooit in de koelkast bewaard worden. Bij te lage temperaturen bestaat de kans dat ze gaan rotten. Onder optimale omstandigheden zijn paprika's tot twee weken na oogstdatum houdbaar.
 
Voedingsstoffen
Voedingswaarden per 100 gram gekookte groene paprika:
Energie: 68 KJ, 16 kcal
Eiwit: 1.0 g
IJzer: 0.5 mg
Koolhydraten: 3.0 g
Natrium: 5 mg
Calcium: 15 mg
Vet: 0.0 g
Vezels: 2.3 g
Vitamine C: 30 mg

Voedingswaarden per 100 gram rauwe groene paprika:
Energie: 68 KJ, 16 kcal
Eiwit: 1.0 g
IJzer: 0.5 mg
Koolhydraten: 3.0 g
Natrium: 5 mg
Calcium: 15 mg
Vet: 0.0 g
Vezels: 2.2 g
Vitamine C: 70 mg

Voedingswaarden per 100 gram gekookte rode paprika:
Energie: 58 KJ, 14 kcal
Eiwit: 1.2 g
IJzer: 0.5 mg
Koolhydraten: 2.2 g
Natrium: 6 mg
Calcium: 15 mg
Vet: 0.0 g
Vezels: 2.3 g
Vitamine C: 80 mg

Voedingswaarden per 100 gram rauwe rode paprika:
Energie: 119 KJ, 28 kcal
Eiwit: 1.0 g
IJzer: 0.5 mg
Koolhydraten: 6.0 g
Natrium: 6 mg
Calcium: 15 mg
Vet: 0.0 g
Vezels: 2.2 g
Vitamine C: 150 mg

Muskuspompoen

De muskuspompoen kan in vorm en grootte sterk variëren. Meestal is het een breed-afgeronde tot eivormige of langwerpige ovale, vaak stomp geribde besvrucht, die tot 20 kilo kan wegen.

De schil is grijs, groen, geel, blauwig of roodachtig van basiskleur met vaak beige en groene vlekken of strepen. De schil is zacht en de harde, vijfkantige vruchtsteel is bij de vruchtaanzet tot een schijf verbreedt. Het zachte, vezelige, zoetige vruchtvlees is donkergeel. De grote, centrale vruchtholte bevat vele, witte of bruine platte tot 2 cm grote zaden. Een bekende cultivar van de muskuspompoen is de flespompoen.

Consumptie
Het vruchtvlees van rijpe en onrijpe vruchten wordt gestoofd of gebakken en als groente geserveerd. Ook kan het vruchtvlees worden verwerkt in soepen en curry’s, worden gepureerd en zoet of zoetzuur worden ingelegd.

Komkommer

De komkommer steekt de tomaat in populariteit naar het kroontje. Hij komt oorspronkelijk uit Afrika waar ze 'm 3000 jaar geleden al consumeerden om z'n sappige kwaliteiten. Vol met mineraalrijk vocht en arm aan calorieën. Komkommer is fris tussendoor, een knapperige dorstlesser en een pittige sla vriend. De minikomkommertjes (1,5 2,5 ons) zijn zeer geschikt om te vullen en te stoven. En bovendien ideaal voor de 1-persoons huishoudens.

Teelt
De komkommer is een warmteminnend gewas en wordt in ons klimaat uitsluitend onder glas geteeld. In Nederland worden er mini, midi, Japanse en standaard komkommers geteeld. Het aantal maal per jaar dat komkommers worden geteeld varieert van één tot vier keer per jaar. Bij vier keer telen wordt de plant optimaal gebruikt, maar heeft in verhouding dan een kortere levensduur.

Uit het zaad ontwikkelt zich een kiemplant waaraan zich bladeren vormen. Tijdens de teelt wordt een aantal bladbeginsels weggehaald, zodat de plant meer ruimte heeft en zich stabieler kan ontwikkelen. Men laat het gewas langs een touw naar boven groeien naar een draad en wikkelt twee scheuten over deze draad, zodat twee ranken zicht kunnen ontwikkelen en weer naar beneden door kunnen groeien. Om de plant recht naar boven te laten groeien wordt het touw gemiddeld drie keer per week om de top van de plant gedraaid. Het oogsten van een komkommer vindt plaats vanaf half februari tot half oktober en gebeurt met een mesje.

Teeltschema
Koud glas: zaaien in april/mei, planten in mei/juni, oogsten in eind juni t/m september
Met plantenopkweek: zaaien in eind april/mei, planten in eind mei/juni, oogsten in augustus/september
Ter plaatse: zaaien in eind mei, oogsten in augustus/september

Consumptie
Voor het gebruik dient een komkommer grondig gewassen en eventueel geschild te worden. De uiteinden worden best verwijderd. Komkommer eet men meestal rauw en is onmisbaar in een verfrissende salade. Toch kan de komkommer ook warm toebereid worden. Het is dan wel raadzaam om de kern met een lepeltje te verwijderen.

Bewaren/bewerken
Een verse komkommer is egaal, glanzend groen en hard en heeft een stevig groen steeltje.

Bewaar komkommers niet in de koelkast. Komkommers kunnen niet zo goed tegen de kou; ze verliezen snel hun kwaliteit en worden slap. U kunt ze het beste bewaren op een minder koele, donkere plaats: een voorraadkast of kelder. Normaal gesproken blijft een komkommer ongeveer een week goed. Komkommers verpakt in krimpfolie zijn langer houdbaar. Bewaar ook nooit tomaten naast komkommers want ook dan slaan ze geel uit.
 
Voedingsstoffen
Voedingswaarden per 100 gram:
Energie: 34 KJ, 8 kcal
Eiwit: 0.8 g
IJzer: 0.2 mg
Koolhydraten: 1.2 g
Natrium: 5 mg
Calcium: 14 mg
Vet: 0.0 g
Vezels: 0.7 g
Vitamine C: 10 mg

Recepten
Slibtong met komkommersaus

Courgette

Het geslacht Cucurbita staat bekend om zijn grote en vaak wonderlijk gevormde vruchten. De courgette is familie van de pompoen en de komkommer. In het buitenland wordt de courgette ook wel zucchini genoemd.

Courgettes, die in het buitenland ook wel zucchini worden genoemd, zijn er in verschillende soorten en maten. De kleur kan variëren van roomwit of geel tot gespikkeld lichtgroen of donkergroen. De meest voorkomende kleur is groen (gespikkeld). Het verschil in kleur houdt niet in dat de smaak ook anders is. Voor de courgette geldt wel: hoe kleiner hoe lekkerder. Sommige courgettes hebben een gladde schil, andere hebben een wat ruwe schil.

De courgette is een gezonde, zeer veelzijdige groente die snel en op vele manieren te bereiden is. De courgette is ook in biologisch geteelde variëteiten verkrijgbaar.

Het woord courgette is afgeleid uit de Franse naam voor de groente, met dezelfde spelling. Het is een verkleinwoord van courge, hetgeen merg betekent. De courgette kan geel of groen zijn. Het is één van de gemakkelijkst te telen groentes in een gematigd klimaat.

Teelt
In plastic tunnels kan al eind april geplant worden met een plantafstand van 140 bij 80 centimeter. Voor de buitenteelt kan in Nederland gezaaid worden in mei in potten, die onder glas opgekweekt worden en dan half juni buiten worden uitgeplant. De plantafstand bedraagt 100 bij 100 centimeter. Ook kan in juni ter plaatse gezaaid worden. Voor de herfstteelt wordt begin juli uitgeplant en in september wordt er dan eventueel een tunnel overheen gezet. De eerste vruchten worden vanaf juli geoogst. Er moet drie keer in de week en in de zomermaanden bijna dagelijks geoogst worden. Tot eind september, als er geen nachtvorst optreedt, kan er buiten doorgeoogst worden. Voor een goede vruchtzetting is bestuiving door bijen of hommels noodzakelijk.

Teeltschema
Vroege teelt: zaaien in eind april/mei, planten in eind mei/juni, oogsten in juli t/m begin oktober
Zonder beschutting: zaaien eind mei/juni, planten in juni/begin juli, oogsten in eind juli t/m begin oktober

Consumptie
De courgette is een veelzijdige groente die onuitputtelijk veel combinaties kent. U kunt de courgettes koken, stomen, bakken, frituren, grillen of als salade serveren. Courgettesoep is ook heerlijk. Ze moeten knapperig blijven en moeten dus maar kort worden bereid. Als de kooktijd te lang is, worden de courgettes doorzichtig en papperig. Courgettes zijn ook uitermate geschikt voor roerbakken. Grotere courgettes kunt u blancheren en daarna in de lengte halveren. U kunt het vruchtvlees eruit scheppen en er een vulling van maken met gekruid gehakt, spek of kaas.

Ook de bloemen en bladeren van de courgette zijn eetbaar. De geopende bloemen van de courgette kunt u in beslag dompelen en frituren. Jonge bladeren kunt u koken als bladgroente.
 
Bewaren/bewerken
Courgettes hebben een groene egale kleur over de hele oppervlakte en zijn vrij van beschadigingen. Ze hebben een gave schil en voelen stevig aan. Het snijvlak mag niet te nat zijn.

Zoals andere vruchtgroenten dienen courgettes te worden bewaard op een koele plaats, maar niet in de koelkast. De courgette blijft op deze manier zeker een week goed. Verpakte courgettes zijn duidelijk langer vers te houden. Bij de bereiding kunt u de courgettes in plakjes of reepjes snijden, halveren of heel laten.
 
Voedingsstoffen
Voedingswaarden per 100 gram:
Energie: 119 KJ, 28 kcal
Eiwit: 3.0 g
IJzer: 0.8 mg
Koolhydraten: 5.0 g
Natrium: 1 mg
Calcium: 30 mg
Vet: 0.0 g
Vezels: 0.6 g
Vitamine C: 16 mg

Recepten
Bloemkoolsalade met mozzarella en kaas, gevulde varkenshaas

Augurk

Augurk is een vruchtgroente en familie van de Komkommer, maar kleiner en frisgroen, en worden meestal in onrijpe toestand geoogst. In het algemeen worden augurken ingelegd in azijn met kruiden en dan zure bom genoemd, ook als ingrediënt in sauzen en salades verwerkt. Verse augurken zijn verkrijgbaar van juli tot en met september.

Teelt
De teelt van augurken vindt vlakvelds of aan de draad plaats. Was in vroegere tijden kruisbestuiving nodig, tegenwoordig zijn er ook augurk-rassen die zonder bestuiving vruchtzetten. De vrucht is kort en wordt overwegend ingelegd in azijn al dan niet met suiker en diverse kruiden om de smaak te beïnvloeden.

Teeltschema
Onder glas of plastiek: zaaien in eind maart t/m begin mei, planten in eind april t/m begin juni, oogsten in eind juni t/m begin oktober
Met plantenopkweek: zaaien in mei/begin juni, planten in eind mei/juni, oogsten in eind juli t/m september
Ter plaatse zaaien: zaaien in eind mei/juni, oogsten in augustus/september.

Consumptie
Augurkjes kunnen verwerkt worden in salades, maar u kunt ze ook serveren bij gerechten door de pittige smaak.

Bewaren/bewerken
Niet te dicht op elkaar stapelen, koel bewaren en goed verluchten omdat zeer snel broei optreedt. Verse augurken moeten snel verwerkt worden met azijn en eventueel suiker, anders verkleuren ze en worden ze slap. Verwerkte augurken zijn lang houdbaar. Bewaar ze in de koelkast wanneer u de bokaal opent.

Voedingsstoffen
Voedingswaarden per 100 gram zoetzure augurk in glas:
Energie: 77 KJ, 18 kcal
Eiwit: 0.9 g
IJzer: 0.2 mg
Koolhydraten: 3.6 g
Natrium: 350 mg
Calcium: 16 mg
Vet: 0 g
Vezels: 1.3 g
Vitamine C: 2 mg

dinsdag 13 april 2010

Aubergine

De aubergine komt van oorsprong uit tropisch Azië. Via de Moren kwam hij in de 16e eeuw langs Spanje en Portugal in Europa. Inmiddels wordt de aubergine in grote delen van de wereld geteeld. Vooral in de Zuid-Europese keuken groeide de populariteit van de aubergine en vandaag de dag is hij daaruit niet meer weg te denken. Ook in Nederland zien we de aubergine steeds vaker op het menu staan. Begrijpelijk, want aubergines zijn heerlijk in allerlei gerechten. De mooie vrucht is slank van vorm en heeft een groene kelk met weinig tot geen stekels. Doorgaans zijn aubergines glanzend en dieppaars van kleur, maar er zijn ook witte, groene en gestreepte variëteiten. Naast de Nederlandse aubergines is er ook de Turkse aubergine. Deze aubergine is dunner en langer dan de Nederlandse aubergine, die korter en aan de onderkant dikker is. Ook zijn er mini- en biologisch geteelde variëteiten verkrijgbaar.

Teelt
De aubergine is een vaste plant die wordt geteeld als eenjarig gewas. Veelal worden geënte planten gebruikt. Vanaf oktober wordt er gezaaid voor het volgende teeltseizoen. Aubergines worden voornamelijk geteeld op substaat en in mindere mate in de volle grond. Warmte en hoge luchtvochtigheid zijn ideaal voor aubergines.
Teeltschema: onder beschutting: zaaien in maart, verspenen in april, planten in mei, oogsten in juli t/m begin oktober. Openlucht: zaaien in eind maart/begin april, verspenen in eind april/begin mei, planten in eind mei/begin juni, oogsten in eind augustus/september.

Consumptie
Aubergines zijn na aankoop vrijwel meteen klaar voor gebruik. U hoeft alleen nog de beide uiteinden eraf te snijden en de aubergine even af te spoelen onder de kraan. De internationale keuken kent vele fascinerende gerechten met aubergines: van gemakkelijk en snel tot bewerkelijk en langzaam. Aubergines passen uitstekend in de trend van exotisch koken en kunnen in een grote verscheidenheid aan gerechten worden verwerkt. U kunt hierbij denken aan gerechten die u van vakantie in Italië, Spanje of Frankrijk kent zoals lasagna, ratatouille, moussaka, etc. Aubergines zijn vruchten die 'body' geven aan ovenschotels, roerbak- en stoofgerechten en kunnen ook uitstekend worden gevuld (uit de oven) of gegrild (bijvoorbeeld op de barbecue).
  • Wentel plakken aubergine in gekruide bloem en bak ze goudbruin in olijfolie of doe ze 30 minuten in de oven. Lekker is om ze voor het bakken in een geklutst ei of boter te dompelen.
  • Maak ratatouille met plakken aubergine, uien, knoflook, paprika, courgettes en tomaten of maak een laagjesgerecht met afwisselend aubergines, gehakt en kaassaus voor een moussaka.
  • Bak een hele aubergine in de oven tot deze net zacht is en lepel het vruchtvlees eruit, meng dit met knoflook, roomkaas, gehakt en/of rijst.
Bewaren/bewerken
Bewaar aubergines niet in de koelkast. De beste plaats voor aubergines is een donkere plek waar het een beetje vochtig is. Bij een temperatuur van ongeveer 16ºC kunt u ze zonder problemen een week bewaren. Verpakte aubergines zijn duidelijk langer vers te houden.
  • Ook de schil van de aubergine kunt u gewoon eten.
  • Gebruik een roestvrijstalen mes om zo min mogelijk verkleuring te krijgen.
  • Aubergines worden niet rauw gegeten. Dit komt omdat rauwe aubergines bitter smaken. Deze bitterheid verdwijnt door bakken of koken.
  • Om te voorkomen dat aubergines bij het bakken veel olie opnemen, kunt u de aubergine(plakjes) bestrooien met zout en 10 minuten op een keukendoekje leggen.
Voedingsstoffen
Voedingswaarden per 100 gram gekookte aubergine zonder zout:
Energie: 68 KJ, 16 kcal
Eiwit: 1.0 g
IJzer: 0.5 mg
Koolhydraten: 3.0 g
Natrium: 10 mg
Calcium: 10 mg
Vet: 0.0 g
Vezels: 2.5 g
Vitamine C: 4 mg

Voedingswaarden per 100 gram rauwe aubergine:
Energie: 68 KJ, 16 kcal
Eiwit: 1.0 g
IJzer: 0.5 mg
Koolhydraten: 3.0 g
Natrium: 10 mg
Calcium: 10 mg
Vet: 0.0 g
Vezels: 2.5 g
Vitamine C: 10 mg

Recepten
Toast met auberginemousse