Peer

De peer is een plantengeslacht dat de algemeen bekende vruchten produceert. Het geslacht komt voor in veel landen, vooral op het noordelijk halfrond. Peren zijn grofweg te onderscheiden in handperen en stoofperen. De handpeer heeft over het algemeen een groene kleur met soms een rode blos, een zachte schil die eenvoudig te verwijderen is en sappig en zacht vruchtvlees. Een peer groeit uit een bevruchte bloem, meestal eerst met de dikke kant naar boven. Door het toenemende gewicht van de vrucht 'kantelt' deze geleidelijk tot de overblijfselen van het bloemetje aan de onderkant zijn beland.

Teelt
Peren worden gekweekt door middel van onderstammen. Deze onderstam bepaalt de groei en de vruchtbaarheid van het ras wat op deze onderstam wordt gezet. Dit gebeurd door middel van enten of oculeren. Peren telen is nog ambachtelijk werk. Veel van dit werk wordt door de fruitteler nog met de hand gedaan zoals: snoeien, dunnen van de vruchten, uitbuigen van takken, plukken en sorteren van het fruit.

Om het fruit zo gezond en kwalitatief goed mogelijk op de fruitschaal te krijgen (met vooral ook het oog gericht op het milieu) wordt er op dit moment veel aandacht besteed aan het terugdringen van bestrijdingsmiddelen en wordt er steeds meer gebruik gemaakt van biologische bestrijding of milieuvriendelijke middelen.

Ook aan het bewaren van peren is veel aandacht besteed sommige peren kunnen bijna een jaarrond worden bewaard in speciale koelcellen, ULO (Ultra Low Oxigan) genaamd. Deze cellen hebben een temperatuur van -1 °C en een speciale luchtsamenstelling met zeer laag zuurstofgehalte.
 
Consumptie
Schil en pocheer ze of stoof hele peren of schijven zachtjes. U kunt ze het beste stoven in rode of witte wijn of in honing op smaak gebracht met gember. Siroop is hiervoor ook geschikt. Schillen gaat makkelijker als de peren vooraf kort in heet water worden gedompeld. In combinatie met appels en perziken zijn peren heerlijk in een kruimelvlaai. Verder doen ze het goed in pudding of in een rijk gevulde taart. Peren zijn ook in chutneys te gebruiken.
 
Bewaren/bewerken
Koop peren een paar dagen voor u ze nodig heeft. Koop ze als ze nog onrijp en stevig zijn. Rijpe peren geven iets mee als u zachtjes op de steelkant drukt. Ze zijn vrij kwetsbaar en worden gauw beurs. Leg ze een paar dagen op een warme plaats om ze te laten rijpen. Dan worden ze snel zacht en eetbaar.

Was peren als u ze ongekookt wilt eten. Schillen is niet nodig, dat is een kwestie van smaak. Soms kan de schil wat dik zijn, maar dat betekent ook dat hij rijk aan vezels is! Eet ze ongekookt, als nagerecht; gehalveerd of in vieren met het klokhuis verwijderd. U kunt ze ook met kwark vullen, met Stilton of gerookte makreel in een zure-roomdressing.

Eet peren als ze rijp zijn nog dezelfde dag. Onrijpe peren blijven op een warme plaats 2 tot 3 dagen goed. Rauwe peren zijn niet geschikt om in te vriezen. Peren kunt u het beste bewaren bij een temperatuur van 1 - 4 °C.
 
Voedingsstoffen
Voedingswaarde van 100gram peer:
Energie: 52-55 kcal, 219-233 kJ
Koolhydraten: 12,8g
Eiwit: 0,47
Water: 83g
Vet: 0,29g
Kalium: 126mg
Calcium: 10mg
Magnesium: 8mg
IJzer: 0,26mg
Vitamine: 4,6mg
Caroteen: 0,032
Vitamine B1: 0,033
Vitamine B2: 0,038

Kweepeer

De kweepeer of kwee komt oorspronkelijk uit het gebied rondom de Kaspische Zee en is een algemeen bekende vrucht in veel landen, vooral in de zuidelijke landen van Europa en Japan. In Nederland wordt deze vrucht weer steeds vaker aangeboden op markten, in groentespeciaalzaken en in toko's. Vroeger stond bij veel boerderijen een kweepeer. De boom kan 4 tot 6 meter hoog worden. De kweepeer bloeit in vergelijking met de appel en peer laat namelijk tussen mei en juni. De kweepeer is nauw verwant aan de appel, peer en lijsterbes. De Latijnse benaming is afkomstig van de Griekse stad Kydonia, tegenwoordig Chania, dat in het noordwesten van het eiland Kreta ligt.

Teelt
De teelt vindt plaats in gebieden waar het warm genoeg is zodat de vrucht volledig kan rijpen. De kweepeer wordt niet in grote hoeveelheden gekweekt. Ze moeten voor de eerste vorst worden geplukt.

Zie ook de 'teelt' van de peer.

Consumptie
Kweeperen zijn rauw vrijwel niet te eten door het harde en zure vruchtvlees. Kweeperen moet u altijd koken. U bereidt ze ongeveer hetzelfde als gewone peren. Als u gelei of vruchtenmoes wilt maken moet u de schil laten zitten omdat die (net als de pitten) de waardevolle stof pectine toevoegt.
Kweeperen gelei kunt u als broodbeleg gebruiken of bij varkensvlees en wild nuttigen. Ook kunt u ze net als appels en peren heel bakken, gevuld met een machtig mengsel van boter, suiker en room.

Het is ook lekker om een of twee kweeperen toe te voegen aan een appeltaart. Schil en snijd de kweeperen in plakjes (dit gaat gemakkelijker wanneer u ze 10 min. blancheert) schep ze door de schijfjes appel met suiker en kaneel en maak daarna laagjes in de taartvorm.

Kweeperen combineren goed met vrijwel alle vleessoorten en kunnen een geurige toevoeging zijn aan alcoholische dranken als wodka, grappa of brandewijn.
 
Bewaren/bewerken
Geplukte kweeperen moeten enkele dagen op een koele plaats bewaard worden. Regelmatig op bederf controleren.
 
Voedingsstoffen
In kweepeer komen de looistoffen tannine en fenolen in het vruchtvlees voor. Daarnaast zitten er veel steencellen, cellen met een harde wand, in. Kweeperen bevatten veel pectine en 10 à 14% suiker.

Nashipeer

De Nashi peer komt van oorsprong uit Noord-China, Korea en Japan. Deze vruchten groeien aan 2 meter hoge struiken.

Er zijn 2 soorten nashi op de markt: een Chinees type met peervormige vruchten en een Japans type met appelvormige vruchten. Beide soorten kunt u in Nederland kopen. De Japanse is fijner van smaak en sappiger dan de chinese peer. De vrucht heeft een dunne zandkleurige schil en sappig vruchtvlees, wit van kleur.

De Japanse nasipeer is een exclusieve vrucht van hoge kwaliteit. De vruchten worden per vliegtuig getransporteerd en zorgvuldig verpakt in netjes om beschadiging te voorkomen. De vruchten moeten bij aankoop een gave schil hebben. Ze zijn direct geschikt voor consumptie. Rijpe vruchten voelen hard aan. De smaak is fris-zoet en heeft veel weg van een peer. De vrucht komt vooral in de periode september tot en met maart op de markt.
 
Teelt
Deze vruchten groeien aan 2 meter hoge struiken. Tijdens de groei worden ze in papieren zakjes verpakt om ze tegen ongedierte te beschermen.

Zie ook 'teelt' van de peer.

Consumptie
In de Koreaanse keuken worden nashi-peren vaak in plakjes gesneden of in een saus verwerkt om gerechten zoeter te maken. In Taiwan worden in Japan gekweekte nashi-peren sinds 1997 als een luxe cadeau beschouwd en is de consumptie van deze vruchten sindsdien ontzettend toegenomen. In Nederland en België wordt deze vrucht ook steeds vaker op markten aangeboden.

In Japan wordt de vrucht meestal rauw gegeten. De schil wordt als oneetbaar gezien, en dan voor consumptie verwijderd. In Japan wordt de vrucht gezien als zomervrucht en wordt dan ook vooral 'zomers gegeten. Als tafelfruit dient u de nashipeer zo koel mogelijk te serveren.
 
Bewaren/bewerken
Het fruit is in de koelkast ± 1 week houdbaar. Behandel de nashi-peer als peer of appel.
 

Voedingsstoffen
Voedingswaarde per 100 gram:
Energie: 176 kJ, 42 kcal
Eiwit: 0.5 g
Vet: 0.2 g
Koolhydraten: 10.7 g
Water: 88.3 g

Chinese peer

De Chinese, Tientsin-peer of Ya-peer is een soort peer, die inheems is in het noorden van China wordt gekweekt. Het zijn sappige peren met wittig vruchtvlees, die in tegenstelling tot de appelvormige Nashi-peer (Pyrus pyrifolia) uit Oost-Azië meer de vorm van de gewone peer (Pyrus communis) hebben.

De peren zijn knapperig en smaken zoet. De Chinese peer komt ook in Nederland en België op de markt.

Appel

Hollandse appels, lekker om zo in te bijten, maar ook om mee te koken, te roerbakken of gewoon rauw door een salade. De appel is een enorm populaire vrucht. En dat is niet verwonderlijk. Zo heb je ze van knapperig en zuur tot zachter en zoet. Keuze genoeg met onze eigen Elstar, Jonagold, Jonagored, Cox O.P., Golden Delicious, Goudreinet, Delcorf of Alkmene. Hollandse appels worden in de late zomer en herfst geoogst.

Consumptie
Een appel is één van de meest veelzijdige fruitsoorten. Je kan een appel uit het vuistje eten, in partjes bedekken met plakjes brie en even in de oven de kaas laten smelten , blokjes roerbakken met reepjes spitskool en kerriepoeder, op brood met kaneel, in rauwkostsalades, geraspt in pannenkoekbeslag en natuurlijk: in appeltaart

Bewerken/wewaren
Je bewaart ze het beste op een koele plaats of in de koelkast. Daar blijven ze tot wel 4 weken goed. Een ruwe behandeling waardeert de appel niet, dat geeft bruine plekken.

Een appel is een gebruiksvriendelijke vrucht. Je kunt ‘m zo uit de hand eten. Maar je kunt ‘m ook schillen. Let op: het vruchtvlees verkleurt snel zonder schil! Met een beetje citroensap is dit te voorkomen. In de appel, en vooral in de schil zit pectine, een stof die gelei en jam helpt met geleren.

Appeltelers slaan hun oogst op in koelhuizen, daarom zijn appels het hele jaar door te koop.

Elstar - Nederlandse Elstar is van januari tot en met mei en van oktober tot en met december verkrijgbaar.

Goudreinet - De Nederlandse Goudreinet is van januari tot en met mei en in november en december verkrijgbaar.
Jonagold - De Nederlandse Jonagold is van januari tot en met juni en van oktober tot en met december verkrijgbaar.

Voedingsstoffen
Voedingsstoffen per 100 gram
Kcal: 48
Vitamine C: 10 mg
Natrium: 2 mg
Kalium: 120 mg
Calcium: 4 mg
Fosfor: 10 mg

Recepten
Appel - banaan yoghurtcocktail