Spekboon

De spekboon (Phaseolus vulgaris) is de wat vleziger variant van de sperzieboon. Spekbonen worden vaak ten onrechte aangeduid als snijbonen. Karakteristiek voor de snijboon is echter zijn brede, platte peul. Qua uiterlijk houden spekbonen het midden tussen snijbonen en sperziebonen: de lengte van een snijboon en rond en dik als een sperzieboon.

De kleur kan variëren van groen of geel tot paars. De smaak is zoetig. Spekbonen worden vooral aangeboden in augustus en september. Ze is ook geschikt om als droogboon te gebruiken. In de teelt worden spekbonen ook wel stokslabonen genoemd (ze groeien langs stokken/bonestaken).
De Neckarköningin is een bekende variëteit. Andere bekende rassen zijn Necores (vrij lang, iets gebogen, middengroen en rond-ovaal tot ovaal in doorsnee), Neckargold (lang, rond, goudgeel, zonder draad) en Blauwschedige Spek (circa 19 cm lang, zwak gebogen, paarse peulen).

Traditioneel worden spekbonen veel gegeten in het noorden van Nederland en Duitsland, al dan niet in gerechten waarin ook spek is verwerkt.