Winterpostelein

De winterpostelein is een eenjarige plant die groeit in Noord-Amerika. Via Cuba is de plant naar West-Europa gekomen. Ze wordt in Engeland, Frankrijk, België, Nederland en Duitsland verbouwd als winterharde postelein, maar komt in al deze landen ook verwilderd voor. Vanwege de route via welke de plant in Europa arriveerde, wordt de plant in Duitsland o.a. Kubaspinat genoemd.

Teelt
Wie de plant wil telen kan in juni en juli zaaien waarbij de zaadhoeveelheid 10 gr/m2 bedraagt. Een onderlinge afstand van 10 centimeter tussen de rijen is gewenst. Voor de teelt onder glas moet in de tweede helft van augustus gezaaid worden, waarbij de eerste oogst in november en de tweede in maart valt. Reeds jonge planten kunnen in de herfst geoogst worden. Wanneer men het hart laat staan maakt de plant weer nieuwe bladeren. De oogst dient in maart afgesloten te worden voordat de plant gaat bloeien.

Het plantje heeft een sterke voorkeur voor zandige gronden en zal dus in tuinen met goede grond niet snel als onkruid woekeren. Wel stelt het eisen aan de vochtigheid: het heeft behoefte aan constant vochtige grond. De plant verwacht een zuurgraad tussen 6,1 en 7,8 pH.

Zaadteelt
Voor de teelt van zaad moet er half maart gezaaid worden. De bloei begint dan in juni tot in de herfst. De zaaddozen moeten voordat ze op de grond vallen geplukt en gedroogd worden.

Consumptie
Winterpostelein wordt rauw gegeten in salades of gekookt als spinazie.

Bewaren/bewerken
1 of 2 dagen houdbaar in de koelkast.

Voedingsstoffen
De voedingswaarde van 100 gram verse winterpostelein is:
Energetische waarde: 42 kJ
Koolhydraten: 1 gram
Eiwit: 1 gram
Vet: 0,2 gram
Vitamine C: 20 mg
Caroteen: 1,70 mg
Vitamine B1: 0,06 mg
Vitamine B2: 0,04 mg
Calcium: 130 mg
IJzer: 3 mg

Informatie video (engels talig) over winterpostelein