Knolkervel

Venkel wordt vooral gewaardeerd om zijn knol die een licht anijsaroma heeft. Maar ook de bladstelen en het kruid worden vaak in bereidingen verwerkt.

Uit in Egypte gevonden papyrus rollen blijkt dat venkel al lang voor het begin van onze jaartelling al bekend was. De gezonde aspecten van venkel zijn ook al sinds de oudheid bekend. Zo kenden de oude Egyptenaren en Grieken de plant als groente en geneeskrachtig kruid.

Teelt
De knolkervel is een koud-kiemer die vorst nodig heeft om te ontkiemen. Het zaaien dient daarom in het najaar te gebeuren of kort met een pot in de vrieskast (een tempratuur rond -6 C is daarbij voldoende). Ongeveer 8 tot 9 maanden na het zaaien kan er worden geoogst.
 
Consumptie
Knolkervel is zeer geschikt om er een lekkere puree van te maken. In combinatie met een (vlees-)stoofschotel is het een ware delicatesse.

Bewaren/bewerken
De knollen dienen gewassen te worden, vervolgens in stukken te worden gesneden en gaar gekookt worden in een beetje zout (circa 15 minuten). Daarna pureren, scheutje meld erdoor roeren en een klontje boter toevoegen.

Voedingsstoffen
Voedingswaarde per 100 gram