Fleskalabas

De fleskalabas is de vrucht van een eenjarige, kruidachtige plant. De vruchten variëren sterk in vorm en grootte. Ze kunnen rond, peervormig, buikig, fles- of knotsvormig zijn. Vaak zijn ze gekromd. De vruchten kunnen tot 1 meter lang worden. De rijpe, harde schil is groen of wit gespikkeld tot wit. De schil is zelden geribd of rimpelig. Het vruchtvlees van jonge vruchten is sappig en wit-groenig van kleur. Sommige rassen smaken bitter, deze zijn giftig. De vruchten bevatten witte of bruine, tot 2 centimeter grote zaden. Bij oudere kalebassen verschrompelt het vruchtvlees en blijven alleen de harde, houtige, bruine schil en de zaden over.

De fleskalebas moet niet verward worden met de flespompoen, wat een ras is van de muskuspompoen (Cucurbita moschata).

Teelt
De fleskalebas wordt geteeld in de kas. Dat geeft in verband met de warme de mooiste vruchten. Teelt buiten op een warme plek is echter ook mogelijk. Drogen gebeurd op een donkere, iets warme plek.
 
Consumptie
De fleskalebas kan worden gekookt en gestoofd en als groente worden geserveerd. Van bittere kalebassen zijn alleen de zaden eetbaar. Ook zijn de bladeren en jonge scheuten eetbaar. Houtige fleskalebassen worden ook gebruikt voor houtsnijwerk als lepels, bekers, olie- en waterkruiken, schotels, borden, potten, hoeden en drijvers voor visnetten. Ook worden er kunstvoorwerpen en muziekinstrumenten als de Afrikaanse marimba, de luit, de Indiase sitar, trommels en ratels van gemaakt. In Nieuw-Guinea wordt de fleskalebas als peniskoker gebruikt.
 
Bewaren/bewerken
De bewaartemperatuur is 12 °C. Bewaar de fleskalebas droog onder een afdak, bij vorst naar binnen halen.
 

Voedingsstoffen
Voedingswaarde fleskalebas per 100 gram:
Energie: 14 kcal, 58.6 kJ
Koolhydraten: 12.3 g
Vet: 0.2 g
Eiwit: 1.5 g
Water: 95.5 g
Nicotinezuur (vitamine B3): 0.3 mg
Vitamine C: 10.1 mg
Calcium: 26 mg
IJzer: 0.2 mg
Magnesium: 11 mg
Fosfor: 13 mg
Kalium: 150 mg
Natrium: 2 mg
Zink: 0.7 mg
Mangaan: 0.1 mg
Selenium: 0.2 mcg